Omów metody pomiarów osnów pomiarowych i realizacyjnych oraz zasady określania współrzędnych X, Y, H punktów tych osnów.
Podobna treść pytania:
Jakimi metodami wykonuje się pomiary osnów pomiarowych i realizacyjnych? Jakie zasady obowiązują przy określaniu współrzędnych X, Y, H punktów tych osnów? Jakie przepisy prawne regulują powyższe zagadnienia?
Osnowy pomiarowe zakłada się w postaci (§ 16. 1 standardy):
- pomiarowej osnowy sytuacyjnej;
- pomiarowej osnowy wysokościowej;
- pomiarowej osnowy sytuacyjno-wysokościowej (dwufunkcyjnej).
Pomiarową osnowę sytuacyjną wyznacza się w nawiązaniu do poziomej osnowy geodezyjnej w postaci (§ 17. 1 standardy):
sieci kątowo-liniowych - Sieć kątowo-liniową zakłada się jako konstrukcję geometryczną, w której położenie wyznaczanych punktów osnowy określa się na podstawie obserwacji kątowych i liniowych, w szczególności w postaci ciągów poligonowych lub zbioru punktów wyznaczonych metodami wcięć: kątowych, liniowych, kątowo-liniowych (§ 20. 1 standardy). Sieć kątowo-liniową nawiązuje się do poziomej osnowy geodezyjnej w sposób zapewniający orientację
przestrzenną sieci z co najmniej dwóch niezależnych kierunków określonych przez niezależne pary punktów nawiązania (§ 20. 2 standardy). Długość ciągu poligonowego nie powinna przekraczać 3000 m (§ 20.3 standardy).
sieci punktów wyznaczonych metodą precyzyjnego pozycjonowania przy pomocy GNSS - Geodezyjne pomiary sytuacyjne i wysokościowe
mogą być wykonywane metodą precyzyjnego pozycjonowania, przy pomocy globalnego systemu nawigacji satelitarnej, zwanego dalej „GNSS”, jeżeli: zapewniony jest bezpośredni odbiór sygnałów emitowanych przez satelity; sygnały emitowane przez satelity nie są zakłócane przez urządzenia emitujące fale elektromagnetyczne, w szczególności: nadajniki i przekaźniki radiowe i telewizyjne, linie energetyczne, stacje telefonii cyfrowej (§ 8 standardy).
wybranych i wzajemnie powiązanych ze sobą punktów terenu, w sposób zapewniający widoczność z każdego z tych punktów na co najmniej dwa punkty sąsiednie, których położenie określono metodami pomiarów fotogrametrycznych - Pomiar punktów osnowy pomiarowej metodą fotogrametryczną wykonuje się na modelu terenu utworzonym ze zdjęć lotniczych, dla których elementy orientacji zostały wyznaczone w procesie aerotriangulacji. Pomiarem fotogrametrycznym obejmuje się te punkty osnowy pomiarowej, których identyfikacja na zdjęciu lotniczym jest jednoznaczna. Błędy średnie położenia wyrównanych punktów osnowy pomiarowej, wyznaczonych w procesie aerotriangulacji, nie mogą przekroczyć 0,10 m względem punktów nawiązania (§ 21 1 standardy).
sieci modularnych - zbiór wzajemnie powiązanych modułów, będących odrębnymi konstrukcjami geometrycznymi (§ 2. 22 standardy). W sieci modularnej podlegają pomiarowi: punkty nawiązania będące punktami poziomej osnowy geodezyjnej oraz punktami wysokościowej osnowy geodezyjnej; punkty wiążące będące punktami należącymi do co najmniej dwóch modułów; 3) punkty szczegółów terenowych (§ 22. 2 standardy).
Pomiarową osnowę wysokościową wyznacza się w postaci ciągów niwelacyjnych, w nawiązaniu do co najmniej dwóch punktów wysokościowej osnowy geodezyjnej, metodami (§ 23 standardy):
niwelacji geometrycznej - Pomiar metodą niwelacji geometrycznej wykonuje się na każdym stanowisku dwukrotnie ze zmianą wysokości osi celowej według schematu: wstecz, w przód — zmiana wysokości — w przód, wstecz. Różnica między wynikami tych pomiarów nie może przekroczyć 0,004 m. Przy pomiarze metodą niwelacji geometrycznej stanowiska instrumentu sytuuje się w przybliżeniu w połowie odległości między mierzonymi punktami, z zachowaniem warunku, że odległość między instrumentem a mierzonym punktem, zwana dalej „długością celowej”, nie przekracza 50 m (§ 25 standardy).
niwelacji trygonometrycznej - Niwelację trygonometryczną wykonuje się za pomocą narzędzi pomiarowych zapewniających: pomiar odległości z błędem średnim md ≤ 0,01m; pomiar kąta pionowego z błędem średnim m ≤ 0,0030g. Przy wykonywaniu niwelacji trygonometrycznej z wykorzystaniem tachimetrów optycznych pomiar kątów pionowych wykonuje się w dwóch położeniach lunety. Różnice wysokości określone na podstawie pomiaru odległości i kąta pionowego koryguje się ze względu na refrakcję oraz krzywiznę Ziemi (§ 26 standardy).
niwelacji satelitarnej wykonywanej metodą precyzyjnego pozycjonowania przy pomocy GNSS - Dane określające wysokości szczegółów terenowych
lub wysokości punktów osnowy pomiarowej, pozyskane metodą niwelacji satelitarnej, podlegają matematycznej transformacji do obowiązującego systemu wysokości normalnych (§ 27 standardy).
Zaloguj się i wykup dostęp aby odblokować pozostałą części artykułu.
