Pytanie pewnie dość przewrotne i wydaje się banalne. Być może narażę się na pośmiewisko.
Z jakich przepisów wynika konieczność spełnienia standardów dokładnościowych dla punktów granicznych przy przyjmowaniu granicy do podziału?

Analizuję Rozporządzenie w sprawie sposobu i trybu dokonywania podziałów nieruchomości:

"§ 6. 1. Do opracowania mapy z projektem podziału nieruchomości, o której mowa w art. 97 ust. 1a pkt 8, przyjęcie granic nieruchomości podlegającej podziałowi następuje w wyniku badania:

1) księgi wieczystej nieruchomości podlegającej podziałowi oraz innych dokumentów określających stan prawny nieruchomości;
2) danych wykazanych w katastrze nieruchomości."

Czy to z powyższego przepisu wynika ta konieczność? Czy to z Rozporządzenia o EGiB i Standardów?

Rozp EGiB:

"§ 31. Jeżeli brak jest dokumentacji lub materiałów, o których mowa w § 30, albo zawarte w nich dane nie pozwalają na odtworzenie położenia granic z dokładnością właściwą dla szczegółów I grupy określonej w przepisach wydanych na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 11 ustawy, dane dotyczące położenia granic działek ewidencyjnych pozyskuje się w wyniku pomiarów geodezyjnych poprzedzonych ustaleniem przebiegu tych granic. "

Standardy:

§ 7. Przy wykonywaniu prac geodezyjnych wykorzystuje się materiały zasobu, jeżeli wyniki analizy tych materiałów, przeprowadzone przez kierownika prac geodezyjnych pod względem dokładności, aktualności i kompletności, wskazują na ich przydatność do osiągnięcia celu pracy geodezyjnej i dokładności określonych w § 16 oraz § 20, z uwzględnieniem zasad określonych w § 18.

§ 40. 4. W przypadku gdy brakuje dokumentacji, o której mowa w ust. 1, lub gdy dane w niej zawarte nie pozwalają na określenie współrzędnych punktów granicznych, współrzędne pozyskane z bazy danych ewidencji gruntów i budynków modyfikuje się w wyniku pomiaru poprzedzonego ustaleniem przebiegu granic w trybie przepisów wydanych na podstawie art. 26 ust. 2 ustawy.

Wydaje się to oczywiste, że trzeba przeanalizować dokumenty, poszukać punktów w terenie itd itd, ale szukam konkretnej podstawy prawnej.
 

Też mnie to zastanawia.

Brałam udział w paru szkoleniach i jeśli chodzi o zagadnienie przyjęcia granic to:
1. Punkty graniczne to szczegóły I grupy i takie kryteria powinny spełniać.
2. Obliczenie powierzchni każdej nowej działki musi spełniać kryteria standardów i egib (powierzchnia obliczona z dokładnością zapisu do 0,0001 ha - czyli wszystkie punkty nowej działki ustalone).
3. Przyjęcie granic następuje w wyniku badania stanu prawnego i katastru (musi być analiza obu stanów i muszą być zgodne - wtedy nie musimy zawiadamiać o przyjęciu).
4. Jeśli obliczamy powierzchnię do 0,0001 ha, to zazwyczaj mamy niezgodność, bo w KW jest najczęściej pow. do 0,01 ha. W przypadku niezgodności przyjmujemy granice na podstawie badania stanu prawnego, ALE te dokumenty powinny zawierać informacje pozwalające na jednoznaczne określenie zasięgu prawa własności - w KW nie ma raczej takich dokumentów, mamy powierzchnię, mamy właściciela któremu przysługują prawa własności, jest czasem tzw. opis i mapa, ale zazwyczaj nie pozwala to na jednoznaczne i dokładne określenie zasięgu prawa.
5. Stąd ust. 3 - najczęściej przyjmuje się na podstawie danych z katastru (i tu wracamy do kryteriów dokładnościowych).

No i mamy tę słynną mantrę, że przepisy czytamy łącznie ;) Niestety nie ma jednego konkretnego paragrafu - jest analiza iluś aktów prawnych i nie jest to takie proste. Wrzucę tutaj taki konspekt, który kiedyś znalazłam albo dostałam, może coś pomoże. Jest starszy, ale akurat przepisy o przyjęciu się nie zmieniły :)

@ Erzsébet , serdeczne dzięki za udostępnione materiały i podzielenie się spostrzeżeniami. 

Chciałbym jedynie zwrócić uwagę na pewną nieścisłość.

5. Stąd ust. 3 - najczęściej przyjmuje się na podstawie danych z katastru (i tu wracamy do kryteriów dokładnościowych).

Jeśli jest sprzeczność KW z katastrem to przyjmujemy KW, natomiast jeśli nie ma KW (lub innych dokumentów określających stan prawny nieruchomości) to przyjmujemy kataster i przyjmujemy granice za protokołem na gruncie.

W tym punkcie użyłam trochę skrótu myślowego - jest tak jak piszesz, napisałam to w punkcie 4  "W przypadku niezgodności przyjmujemy granice na podstawie badania stanu prawnego, ALE te dokumenty powinny zawierać informacje pozwalające na jednoznaczne określenie zasięgu prawa własności (...)" i dlatego, że ich zazwyczaj po prostu nie ma, to koniec końców najczęściej przyjmuje się granice na podstawie katastru. Bo nie przyjmiesz granic na podstawie suchych informacji z KW tylko o właścicielu i powierzchni i nr działki - muszą być jakieś info o kształcie, usytuowaniu i samych granicach, mapa, opis granic (stąd spójnik "oraz" w par 6 ust 1 pkt 1 - sama KW jest niewystarczająca). Poza tym do niezgodności należy podchodzić ostrożnie, bo wszystko zależy od tego czego niezgodność dotyczy - tu chodzi o niezgodność typu: dokumenty prawne zawierają opis przebiegu granicy "granica biegnie po ścianie budynku", z obliczeń granic z operatu ewidencyjnego wychodzi że granica biegnie pół metra za budynkiem - przyjmujemy na podstawie opisu z dokumentów prawnych, po budynku.
Stan prawny ma różne składowe, np. kto włada i w jaki sposób, jakie i czy są ograniczone prawa rzeczowe, powierzchnia i składowe nieruchomości, zasięg prawa własności (czyli granice nieruchomości, to co nas interesuje najbardziej).