W trakcie ustalenia przebiegu granic nastąpił spór graniczny. Zainteresowani właściciele nieruchomości nie zawarli ugody i nie ma możliwości ustalenia przebiegu granicy na podstawie zebranych dowodów. Jakie jest dalsze postępowanie geodety i wójta, który wydał postanowienie o wszczęciu postępowania? Według jakich kryteriów granicę ustala sąd?
Ustawa z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne
Art. 34
1. Jeżeli w razie sporu co do przebiegu linii granicznych nie dojdzie do zawarcia ugody lub nie ma podstaw do wydania decyzji, o której mowa w art. 33 ust. 1, upoważniony geodeta tymczasowo utrwala punkty graniczne według ostatniego stanu spokojnego posiadania, dokumentów i wskazań stron, oznacza je na szkicu granicznym, sporządza opinię i całość dokumentacji przekazuje właściwemu wójtowi (burmistrzowi, prezydentowi miasta).
2. Organ, o którym mowa w ust. 1, umarza postępowanie administracyjne i przekazuje sprawę z urzędu do rozpatrzenia sądowi.
3. Sąd rozpatruje sprawy o rozgraniczenie nieruchomości w trybie postępowania nieprocesowego.
4. Przepisów ust. 1–3 i art. 31 ust. 4 nie stosuje się do sporów wynikłych przy wyznaczaniu granic nowo tworzonych nieruchomości na podstawie odrębnych przepisów.
Rozporządzenie Ministrów Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 14 kwietnia 1999 r. w sprawie rozgraniczania nieruchomości
§ 15
Jeżeli przebieg granicy nie może być ustalony na postawie zebranych dowodów lub zgodnego oświadczenia stron, a strony nie zawarły ugody, geodeta:
- wykonuje tymczasowe utrwalenie i pomiar granic:
- wskazanych przez strony,
- określonych na podstawie dokumentów,
- przebiegających według ostatniego spokojnego stanu posiadania, a w razie braku możliwości jego określenia - zgodnie ze stanem istniejącym na gruncie,
- sporządza protokół graniczny,
- opracowuje opinię dotyczącą przebiegu granic.
Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny
Art. 152.
Właściciele gruntów sąsiadujących obowiązani są do współdziałania przy rozgraniczeniu gruntów oraz przy utrzymywaniu stałych znaków granicznych; koszty rozgraniczenia oraz koszty urządzenia i utrzymywania stałych znaków granicznych ponoszą po połowie.
Art. 153.
Jeżeli granice gruntów stały się sporne, a stanu prawnego nie można stwierdzić, usta-la się granice według ostatniego spokojnego stanu posiadania. Gdyby również takie-go stanu nie można było stwierdzić, a postępowanie rozgraniczeniowe nie doprowadziło do ugody między interesowanymi, sąd ustali granice z uwzględnieniem wszelkich okoliczności; może przy tym przyznać jednemu z właścicieli odpowiednią dopłatę pieniężną.
Art. 154.
§ 1. Domniemywa się, że mury, płoty, miedze, rowy i inne urządzenia podobne, znajdujące się na granicy gruntów sąsiadujących, służą do wspólnego użytku sąsiadów. To samo dotyczy drzew i krzewów na granicy.
§ 2. Korzystający z wymienionych urządzeń obowiązani są ponosić wspólnie koszty ich utrzymania.
Podstawa prawna:
- Ustawa z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne
- Rozporządzenie Ministrów Spraw Wewnętrznych i Administracji oraz Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej z dnia 14 kwietnia 1999 r. w sprawie rozgraniczania nieruchomości
- Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny
Zaloguj się i wykup dostęp aby odblokować pozostałą części artykułu.