W jakim celu zakłada się szczegółową i pomiarową osnowę wysokościową? Podaj metody ich pomiaru. Jakie warunki należy spełnić aby pomierzyć wysokość poziomej osnowy szczegółowej metodą trygonometryczną?

Podstawę do wykonywania prac geodezyjnych i kartograficznych stanowią osnowy geodezyjne opracowane w państwowym systemie odniesień przestrzennych. (art. 3 PGiK)

Geodezyjne pomiary sytuacyjne i wysokościowe wykonuje się w oparciu o punkty poziomej i wysokościowej osnowy geodezyjnej.
W przypadku gdy gęstość punktów osnów geodezyjnych jest niewystarczająca do wykonania geodezyjnego pomiaru sytuacyjnego lub wysokościowego, osnowy te uzupełnia się punktami osnów pomiarowych. (par. 4 ust. 1 i 2 standardy)

Szczegółową osnowę geodezyjną stanowią punkty wyznaczone w sieciach będących rozwinięciem podstawowej osnowy geodezyjnej. Stopień zagęszczenia punktów jest zróżnicowany w zależności od stopnia zurbanizowania terenu, większy na terenach zabudowanych lub przeznaczonych pod inwestycje, a mniejszy na terenach rolnych i leśnych, przy czym przeznaczenie terenu określa się na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku jego braku na podstawie kierunków zmian w przeznaczeniu terenów, określonych w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy. (par. 4 ust. 3 osnowy)

Pomiarową osnowę wysokościową wyznacza się w postaci ciągów niwelacyjnych, w nawiązaniu do co najmniej dwóch punktów wysokościowej osnowy geodezyjnej, metodami:
1) niwelacji geometrycznej;
2) niwelacji trygonometrycznej;
3) niwelacji satelitarnej wykonywanej metodą precyzyjnego pozycjonowania przy pomocy GNSS. (par. 23 standardy)

Niwelacji trygonometrycznej - rozumie się przez to pomiar różnic wysokości punktów wykonywany na podstawie pomierzonych odległości poziomych oraz kątów pionowych; (par. 2 pkt. 15 standardy)

Niwelację trygonometryczną wykonuje się za pomocą narzędzi pomiarowych zapewniających:
1) pomiar odległości z błędem średnim md ≤ 0,01m;
2) pomiar kąta pionowego z błędem średnim mα ≤ 0,0030g.
2. Przy wykonywaniu niwelacji trygonometrycznej z wykorzystaniem tachimetrów optycznych pomiar kątów pionowych wykonuje się w dwóch położeniach lunety.
3. Różnice wysokości określone na podstawie pomiaru odległości i kąta pionowego koryguje się ze względu na refrakcję oraz krzywiznę Ziemi.
4. Przy wykonywaniu niwelacji trygonometrycznej osnowy pomiarowej:
1) celowe nie mogą być dłuższe niż 250 m;
2) wysokość instrumentu oraz wysokość tarczy celowniczej ustala się z dokładnością nie mniejszą niż 0,002 m.
5. Różnica przewyższeń między sąsiednimi punktami ciągu niwelacyjnego wynikająca z pomiarów w dwóch kierunkach nie może przekroczyć 0,004 m. (par. 26 standardy)

To jest pytanie opisowe z lutego. Coś byście dodali ?

wg mnie temat wyczerpany. napisanie tego na egzaminie zajmie ok. 15-20 min. nie ma co się zagłębiać. konkretnie i rzeczowo.

Ewentualnie jeszcze par. 51 (standardy) odnośnie osnowy pomiarowej. I nie wiem, czy trzeba pisać par. 4 ust. 3 (osnowy), bo raczej nie odpowiada na pytanie.

To co dotyczy osnów geodezyjnych jest zawarte w rozporządzeniu w sprawie osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych:

W jakim celu zakłada się szczegółową osnowę wysokościową?
Załącznik nr 1
Rozdział 7 Szczegółowa wysokościowa osnowa geodezyjna
1. Szczegółowa wysokościowa osnowa geodezyjna stanowi zbiór punktów będących zagęszczeniem osnowy podstawowej, służących do nawiązywania osnów pomiarowych i wykonywania pomiarów geodezyjnych.

Metody pomiaru szczegółowej osnowy wysokościowej:
Załącznik nr 1
Rozdział 7 Szczegółowa wysokościowa osnowa geodezyjna
2. Szczegółową wysokościową osnowę geodezyjną tworzą:
1) sieci niwelacyjne, zakładane metodą niwelacji geometrycznej, których elementami konstrukcyjnymi są linie niwelacyjne, składające się z odcinków niwelacyjnych;
2) punkty wysokościowe zakładane techniką GNSS, przy czym warunki pomiaru są identyczne jak przy określaniu wysokości punktów szczegółowej osnowy poziomej, przy nawiązaniu sieci do co najmniej czterech punktów podstawowej wysokościowej osnowy geodezyjnej. Liczba punktów nawiązania uzależniona jest od wielkości obszaru opracowania.

Jakie warunki należy spełnić aby pomierzyć wysokość poziomej osnowy szczegółowej metodą trygonometryczną?
Załącznik nr 1
Rozdział 6 Szczegółowa pozioma osnowa geodezyjna
15. Wyznaczenie wysokości punktów metodą trygonometryczną wykonuje się na ciągach poligonowych, które zaprojektowano w miejscach, w których nie ma osnowy wysokościowej.
22. Obserwacje kątów pionowych w celu wyznaczenia wysokości punktu metodą niwelacji trygonometrycznej wykonuje się w dwóch seriach; różnica pomiędzy seriami nie powinna być większa niż 20cc. Wysokości ustawienia instrumentu i celu nad punktem mierzy się z dokładnością nie mniejszą niż 0,005 m.
29. Obliczenie wysokości punktów wyznaczonych metodą trygonometryczną wykonuje się w nawiązaniu do punktów, których wysokości określone zostały za pomocą niwelacji geometrycznej lub techniką GNSS. Metoda wyrównania powinna umożliwiać ocenę dokładności wyznaczenia wysokości punktu.